Verhaal van Gea

Gea is één van mij volgers en deelde met mij haar ervaring .

Zij heeft zelf epilepsie . Toen zij klein was heeft zij al een paar kleine aanvallen gehad .

Maar sinds 9 jaar zijn het groteren aanvallen met nare ervaringen .

Gea heeft te maken met tonisch clonische aanvallen ( dit is 1 van de heftigste vormen van epilepsie) .

Ze vertelde mij haar verhaal over de eerste grote aanval .

Gea heeft een dochtertje , Waneer zei haar dochtertje van het kinderdagverblijf gaat halen. Krijgt zij daar te maken met de eerste epileptische aanval, een ambulance kwam ter plaatsen en kreeg ze achteraf te horen, dat ze binnen een tijd van vijftien minuten in de ambulancen nog twee aanvallen had gehad . En op de eerste hulp nog eens 3. Dat zijn behoorlijk veel aanvallen achter elkaar en dat is erg heftig en gevaarlijk .

"Ik heb daar een enorme klap aan overgehouden"  verteld ze . Waarna zij 2 nachten in het ziekenhuis is verbleven  . Na veel onderzoek kwam er in de eerste instantie uit dat het te maken zou hebben met te veel slaap tekort en stres.

Helaas kreeg Gea  een aantal maanden later wederom een epileptische aanval.

Waarbij ze na onderzoek de diagnose epilepsie alsnog kreeg " dit heeft een hele aanslag op me leven " verteld zij. 2 soorten medicatie moeten nemen om het onder controle te houden . Ze was daardoor bijna een jaar aanvals vrij.

Wederom kreeg ze toch weer een aanval . Deze keer na haar werk . "Gelukkig was mijn man thuis die heeft mij goed kunnen leggen , anders had ik kunnen stikken in mijn eigen bloed ". Verteld ze . Het bloed kwam uit haar mond, oren en neus.

Ook verteld zij dat haar dochter hier een trauma aan over heeft gehouden. En zij zich zorgen maakt om haar moeder .Vooral de momenten dat ze haar moeder niet kan horen als zij op bed ligt.

Na weer twee maanden aanvals vrij te zijn met een hoge dosis medicatie. Is het ongeveer een week geleden weer mis gegaan "gelukkig lag ik op bed" zei Gea .

Maar de na weén , Die waren zeker niet prettig.

Duizeligheid , kon niet uit haar woorden komen, hoofdpijn en heeft ze veel spierpijn. Zelfs 8 dagen na de aanval is ze nog steeds erg vermoeid.

Gea werkt als schoonmaakmedewerkster A , in een verzorgings tehuis dat betekend dat ze veel moet lopen en het stresgevoelig werk is.  Waardoor aanvallen snel kunnen optreden " ik heb altijd mijn medicatie en neusspray bij me " verteld ze.  Gelukkig zijn haar collega's op de hoogte en houden er rekening mee . Ook kan ze na een aanval 2/3 dagen uit de running zijn door de nasleep .

" ook zit ik niet meer met een veilig gevoel op de fiets " want als ze licht word in haar hoofd is ze bang dat er wat kan gebeuren zoals een aanval .  Haar triggers zijn dan ook . Knipperende lichten , stres, fel zonlicht , en soms als ze zit ziet ze vaak stippen.

Helaas heeft Gea door alle anti - epileptica medicatie ook een depressie opgelopen met alle bijwerkingen die daar bij horen .

De impact is erg groot op Gea .

En haar gezin.

Herken jij dit ook laat het weten . Zodat niemand alleen is .